Senin olmadığını düşündüm hayatımda bir an, bir gece yarısı
Saat 12’yi henüz geçmişti.
Prensin elinden kayıp gittiği gibi külkedisi, mutluluğumu tutamadım avuçlarımda.
Yerde, paramparça buz taneleri gibiydi şimdi mutluluğum
Sensizliğin hüznü daha beter kaplayınca bütün benliğimi,
Işıklar kapanıverdi bir anda şehrimde.
Karanlık kaplamıştı dört bir yanımı şimdi.
Ne ardıma bakabiliyordum sensiz, ne de önümü görebiliyordum
Nefes alıyordum berki hala ama yaşamın farkına varamıyordum.